जामनेर – (वृषभ सदाशिव इंगळे )
सत्तेची वादळे येतात-जाता राहतात…
पण काही व्यक्तिमत्त्वे अशी असतात,
की लोकांच्या हृदयात त्यांनी कोरलेली जागा
काळाच्याही पुढे कायमस्वरूपी अढळ राहते.
गिरीष भाऊ महाजन —
नाव नाही,
एक विश्वास आहे.
एक प्रतिज्ञा आहे.
एक जनतेचा श्वास आहे.
जळगाव जिल्ह्याच्या राजकारणात
जेव्हा अंधार दाटून आला होता,
जेव्हा सामान्यांच्या प्रश्नांकडे
कोणी कानाडोळा करीत होते,
तेव्हा दिव्यासारखे उजळले
आपले गिरीषभाऊ.
त्यांनी कधी
धर्माची ढाल घेतली नाही,
जातपातीचे कवच चढवले नाही,
तर सर्वांना सोबत घेऊन चालण्याचा मंत्र दिला.
निष्ठावंतांची नाळ: भाऊ आणि आम्ही
आमच्या घरातल्या देव्हाऱ्यात
आधी पांडुरंग…
मग तुमचे नाव!
कारण,
तुम्ही आहात म्हणूनच
आमच्या अंगणात आशा उगवते.
आमच्या घरात विश्वास जिवंत आहे.
आम्ही निष्ठेने मागे उभे आहोत
सत्ता–संधीच्या मोहात नाही,
तर तुमच्या कार्यावरच्या श्रद्धेतून.
कोणी हसले, टोमणे मारले
“नाईटपॅंट झिजतील पण
सत्ता हातात येणार नाही…”
पण आम्ही म्हणालो —
“आम्ही भाऊंचे सैनिक,
लढणार शेवटच्या श्वासापर्यंत!”
मनातील वेदना… आवाज दाबू नका!
हो… सत्य स्वीकारायलाच हवे –
आज काही ठिकाणी आमचा आवाज
तुमच्यापर्यंत पोहोचू दिला जात नाही.
आम्ही तुमची भेट मागतो,
आणि दारी उभे असलेले
स्वतःला अलीकडेच ‘तुमचे जवळचे’ म्हणवणारे
आम्हालाच बाहेर अडकवतात.
आम्ही तुमचे पायचे धूळ…
आणि ते आमच्या डोक्यावर बसलेले!
आम्ही दुखावलो नाही,
कारण आम्हाला भाऊ माहीत आहेत —
ते निष्ठेची ओळख ठेवतात!
ते हाक मारतात, तेव्हा
आमचा घामही अजून टपोरा असतो!
आयाराम प्रवृत्ती: राजकारणातील धोक्याची घंटा
राजकारणात संधीसाधूंची वर्दळ काही नवी नाही.
हे “आज इथे – उद्या तिथे” पक्षनिष्ठेचे वीटघाई व्यापारी
जणू तात्पुरते भाविक,
स्थायी भक्त आम्ही!
ते येतात उमेदवारीच्या शोधात…
आम्ही आलो आहोत भाऊंच्या नेतृत्वावर प्रेम करून!
त्यांचे तोंड गोड, मनात घोंगडी;
आमचे मन स्वच्छ — त्यात खोट नाही!
अशा आयाराम प्रवृत्तीवर
राजकीय कायदा नसला तरी
लोकांच्या हृदयाचा न्याय आहे!
आणि त्या न्यायालयात
विश्वासघाताला शिक्षा नक्की मिळते!
निष्ठेचा इतिहास – संघर्षाच्या काळातील आमची वाटचाल
कधी रात्र पहाट व्हायला तयार नव्हती,
कधी निवडणुकीत आकडे विरुद्ध होते,
कधी आमच्या खांद्यावर उपहासाचा भार होता…
तरीही आम्ही म्हणालो —
“भाऊंची साथ आहे…
मग कुठला पराभव?”
आम्ही घराघरांत फिरलो,
रक्तात थेंब न थेंब आशा वाहिली,
शब्द नव्हे — घाम गाळला!
कारण प्रत्येक दारात
एकच वाक्य ऐकू यायचे —
“गिरीषभाऊ आहेत… मग चिंता कोणती?”
गिरीषभाऊ म्हणजे
नुसती लाट नव्हे —
तो प्रवाह आहे!
जो न थांबता पुढेच वाहत राहतो.
भाऊंच्या कार्याची सुवर्ण अक्षरात नोंद
क्रीडा क्षेत्रात महाराष्ट्राचे डोके उंचावणारे
श्रीरामपूरपासून संपूर्ण राज्याच्या विकासाचे आराखडे
तरुणांसाठी रोजगाराचे मार्ग
गरीबांसाठी शासन योजनांची दाराशी अंमलबजावणी
शिक्षण, आरोग्य व पायाभूत प्रकल्पांची धुरा
गिरीषभाऊ म्हणजे
कागदावरची वचने नाहीत;
जमिनीवरची प्रत्यक्ष कृती!
ते बोलतात कमी,
आणि करतात जास्त!
त्यांच्या कामाचा मार्ग एक —
जनतेचा प्रश्न म्हणजे माझी जबाबदारी.
भाऊंचे विशाल हृदय – सर्वांना समान प्रेम
राजकारणात जवळचे – दूरचे
हे विभाजन फार सहज घडते…
पण भाऊंच्या दारी
अशा भिंती कधी उभ्याच राहू दिल्या नाहीत!
ते म्हणतात —
“निष्ठावंत असतील तर
मी त्यांचा कायम!”
ज्यांनी वर्षानुवर्षे
गावागावात पक्षाचा ध्वज वाहिला,
कधीतरी त्यांच्या घरी
भोजनाचा तुटवडा असला तरीही
त्यांनी कार्य थांबवले नाही…
भाऊ असे प्रत्येक सैनिक ओळखतात.
त्यांच्या डोळ्यातला अभिमान पाहतात.
त्यांच्या घामाला सन्मान देतात!
आमचे मनोगत:
भाऊ…
आम्ही मोठे पद मागितले नाही,
सत्तेची खुर्ची मागितली नाही…
फक्त एवढेच मागितले —
“आमचा आवाज तुमच्यापर्यंत पोहोचू द्या!”
आम्ही तुमच्या अभयात
राजकारण शिकलो,
विश्वास शिकलो,
आणि
“माणुसकी” शिकलो!
आमच्या हृदयात
तुमचे नाव कोरलेले आहे,
ते कोणाहीने पुसता येणार नाही!
संधीसाधूंना आमचा ठाम संदेश
आम्ही कोणाचे हक्क हिरावून घेत नाही…
पण आमच्या त्यागाची थट्टा
कोणी करू देणार नाही!
राजकारण हे
ऍन्ट्री-एक्झिटचे थिएटर नाही!
निष्ठेची मशाल पेटवून
तुम्ही आमच्या वाटा प्रकाशित केल्या…
ती मशाल
संधीसाधूंनी विझवू देणार नाही!
पक्षनिष्ठेचे भविष्य – पुढील लढाईची दिशा
राजकारण बदलत आहे…
प्रत्येक व्यक्ती आपल्या फायद्यासाठी धावत आहे…
पण भाऊंनो, आम्ही एका मार्गावर स्थिर आहोत —
निष्ठा हा आमचा श्वास,
गिरीषभाऊ हे आमचे ध्येय!
आजच्या राजकारणात
ज्याला संधी मिळेल तो पदावर,
ज्याला पद मिळाले तोच नेता?
— असा चुकीचा समज तयार झाला आहे.
पण महाराष्ट्राच्या मातीतील
सच्च्या निष्ठावान सैनिकांनी
हे दाखवून द्यायचे आहे की —
निष्ठा हीच नेतृत्वाची खरी पात्रता आहे!
आयाराम प्रवृत्ती – कुठे नेईल?
ते येतात…
गोड बोलतात…
आदराने हात जोडतात…
आणि उमेदवारीचे कागद निघाले नाहीत की
परत गायब!
यांना राजकारणात
“स्थायी पत्ता” नसतो,
फक्त
“तात्पुरती लालसा” असते.
शब्दजंजाळात लोकांना फिरवणारे हे
हंगामी निष्ठावंत
काय समजणार
जनतेशी असलेल्या भाऊंच्या
हृदयाच्या नात्याला?
राजकारणात दगाफटका करणाऱ्यांची
कधी ना कधी फाइल उघडतेच!
आणि इतिहास सांगतो —
विश्वासघात करणाऱ्याची गोष्ट
नेहमी कॉर्नरचा फोल्डर!
गिरीषभाऊ: नेतृत्व नव्हे तर संस्कार
भाऊंच्या व्यक्तिमत्त्वात
फक्त राजकारण नाही,
माणुसकीचा निधी आहे.
त्यांनी प्रत्येक कार्यकर्त्याला शिकवले —
“पद मिळाले म्हणून नम्रता सोडू नकोस.”
“सत्ता आली म्हणून माणसे बदलू नकोस.”
“प्रत्येक वोटमध्ये भावना असते, किंमत असते.”
आमच्या हातात ध्वज दिला…
आमच्या मनात
स्वाभिमानाची तलवार ठेवली!
त्यांनी आम्हाला ‘ओळख’ दिली,
तेव्हा आम्ही ठरवले —
“आम्ही आयुष्यभर भाऊंचेच!”
जळगावचा अभिमान – पुढील पिढ्यांची प्रेरणा
जळगाव जिल्ह्याच्या प्रत्येक चौकात
गिरीषभाऊंच्या कामांची चर्चा असते.
तरुण म्हणतात —
प्रेरणा!
शेतकरी म्हणतो —
विश्वासाचे झाड!
महिला म्हणतात —
संरक्षणाची ढाल!
वृद्ध म्हणतात —
आपला मुलगा!
इतकं प्रेम…
इतकं समर्पण…
कागदांवर लिहिता येणार नाही!
निष्ठावंतांची शपथ
भाऊ…
तुम्ही पडाल तर
आम्ही आधी जमिनीवर!
तुम्ही लढाल तर
आम्ही रणांगण साफ करू!
तुम्ही हाक द्या,
आम्ही पर्वत हलवू!
आमच्या डोळ्यातील स्वप्न
फक्त तुमच्या विजयाचे आहे —
आणि ते सत्य करण्यासाठी
आम्ही अहोरात्र तयार!
गिरीषभाऊ, तुमच्यासाठी हा हृदयाचा आवाज…
आम्हाला तुमची भेट हवी असते तेव्हा
काही चेहरे मध्ये येतात…
आमचा आवाज थांबवण्याचा प्रयत्न करतात.
पण भाऊ…
आमच्या निष्ठेचा आवाज
कधीही रोखू शकणार नाहीत!
कारण तुम्ही माणसांच्या हृदयात वसलेले नेते आहात,
समर्थकांच्या श्रद्धेचे शिलेदार आहात.
आमचे नाते
फक्त राजकारणाचे नाही —
ते जिव्हाळ्याचे,
रक्तात मिसळलेल्या विश्वासाचे आहे!
भाऊ, आमच्या भावना ऐका…
आम्ही कधी तुमच्याकडे
स्वार्थ मागितला नाही…
ना पद, ना स्थान!
फक्त दोन क्षण
तुमच्या सान्निध्याचे मागितले,
जे आम्हाला पुढे चालण्याचा
बलदंड इंधन ठरायचे!
जेव्हा ते काही आयाराम
आपल्याजवळच्या खुर्च्या सांभाळतात,
आम्हाला अडवतात…
तेव्हा मन खिन्न होते!
पण आम्ही पुन्हा स्वतःला समजावतो —
भाऊ आहेत ना!
ते आमचा आवाज ऐकणारच!
आमचा विश्वास अढळ —
कधी वादळ येईल — टिकू!
कधी चिखल उडेल — धुऊन उभे राहू!
कधी कोणी पाठीमागे बोलले — दुर्लक्ष करू!
कारण आम्हाला मातीचा ध्यास नाही —
भाऊंचा विश्वास मिळवण्याचा ध्यास आहे!
जळगावचा नवीन इतिहास तुमच्या नावाने!
गिरीषभाऊ,
तुम्ही त्या राजकारण्यांपैकी नाही
जे फक्त भाषणात मोठे असतात…
तुमचं काम म्हणतं —
हे नेतृत्व आहे!
आमचं स्वप्न फक्त इतकंच —
“जळगाव जिल्ह्याच्या प्रत्येक पानावर,
विकासाच्या प्रत्येक आकडेवारीत,
भाऊंचं नाव अमर राहू दे!”
आम्ही त्यासाठी
रक्ताचं शिंदूर करायला तयार आहोत!
अंतिम आवाहन – निष्ठावंतांची एकजूट
प्रिय कार्यकर्त्यांनो,
आज आपल्याला भाऊंच्या स्वप्नासाठी
एकत्र उभं रहायचं आहे —
कुजबुज थांबवा
मतभेद विसरा
परस्परांवर संशय नको
फक्त भाऊंसाठी कार्य करा
गिरीषभाऊंच्या नेतृत्वाखाली
आपण जिंकणार —
हे आकाशात लिहिलेलं सत्य आहे!
गिरीषभाऊ — तुम्हीच आमचे आधार!
आम्ही पांडुरंगाला प्रार्थना करतो —
तुमच्या आयुष्यातील प्रत्येक दिवस
यशाचा सूर्योदय घेऊन यावा!
आमच्या घरात
आजही तीच घोषणा दुमदुमते —
“भाऊ आहेत…
म्हणून आम्ही आहोत!”
आणि उद्याही
याच घोषेने
इतिहासाच्या पानांना लाल शाईने लिहू —
“निष्ठा हीच आमची ओळख,
गिरीषभाऊ हेच आमचे ध्येय!”
—
